Μιλήσαμε για τον άνεμο και τον ήλιο στα ψηλά της Κωμιακής

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ναι αλλά με σεβασμό στον ανεκτίμητο πολιτιστικό και φυσικό πλούτο και με σοβαρές προϋποθέσεις, που θα τις ορίζει η τοπική κοινωνία!

Πολύ ενδιαφέρον είχε η ημερίδα που διοργανώθηκε από την Περιβαλλοντική Κίνηση Νάξου και τον Πολιτιστικό Οργανισμό δήμου Δρυμαλίας την Κυριακή 31 Ιανουαρίου στην Κωμιακή.

Το Πνευματικό Κέντρο γέμισε από ανθρώπους που επιζητούσαν την ενημέρωση στο σοβαρό αυτό θέμα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Πολύ περιεκτικές και ουσιαστικές και οι τρεις εισηγήσεις έδωσαν ευκαιρία για προβληματισμό και για την ανάγκη ενεργοποίησης των τοπικών αρχών και συνεργασίας τους με τις τοπικές κοινωνίες πριν να είναι πολύ αργά για τον τόπο μας και τους κατοίκους του.

Ξεκινώντας την ημερίδα ο Νίκος Νικολάκης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Περιβαλλοντικής Κίνησης Νάξου και του Πολιτιστικού Οργανισμού δήμου Δρυμαλίας, τόνισε ότι οι συζητήσεις που γίνονται για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται και να προβληματιστούμε όλοι σε ποια κατεύθυνση πρέπει να κινούνται και ποιους εξυπηρετούν.

Έθεσε τα ζητήματα:

1. Το θέμα της σπατάλης ενέργειας
2. Πως γίνεται η διαχείριση της νέας τεχνολογίας ΑΠΕ και από ποιόν;
3. Η «πράσινη ανάπτυξη» προωθείται για κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς ή για καθαρά κερδοσκοπικούς σκοπούς;
4. Θα ωφελείται η τοπική κοινωνία ή παράγεται ρεύμα, το οποίο θα μεταφέρεται στο Λαύριο;

Επίσης διευκρίνισε ότι δεν θα πρέπει να μας απασχολεί μόνο η οικολογική πλευρά του θέματος αλλά και κοινωνικοοικονομική του.

Είναι απαραίτητη η πολυδιάστατη και σφαιρική ενημέρωση.

Στη συνέχεια ο Βασίλης Κοντοπίδης, μέλος του Δ.Σ. της ΠΕ.ΚΙ.Ν, παρουσίασε κάποια στοιχεία για το προσχέδιο νόμου σχετικά με τις ΑΠΕ, το οποίο ήταν στην φάση της διαβούλευσης έως τις 15 Ιανουαρίου 2010.

Κλείνοντας το σχολιασμό του, δήλωσε ότι η οικολογία και οι ΑΠΕ δεν έχουν καμία σχέση και πρέπει να αποσαφηνιστεί αυτή η σύγχυση.

Ο Ιάκωβος Γιακουμής, χημικός μηχανικός, άρχισε την εισήγησή του θέτοντας το ερώτημα: Γιατί η χρήση ΑΠΕ είναι σήμερα επιτακτική ανάγκη;

Αναφέρθηκε στους δεσμευτικούς στόχους κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2020 (οδηγία 20-20-20) σύμφωνα με τους οποίους:

• Το 20% της παραγόμενης ενέργειας να προέρχεται από ΑΠΕ.
• Μείωση των εκπομπών C02 κατά 20%
• 20% εξοικονόμηση ενέργειας
• 10% των καυσίμων μεταφοράς να αντικατασταθούν από βιοκαύσιμα

Το κύριο μέρος της εισήγησης αφορούσε τα είδη και τις εφαρμογές ήπιων πηγών ενέργειας:

Αιολική: Μηχανικές εφαρμογές (Ανεμόμυλοι)

Ηλεκτροπαραγωγή (Ανεμογεννήτριες)

Ηλιακή: Θερμικές εφαρμογές (Ηλεκτρικοί θερμοσίφωνες)

Ηλεκτροπαραγωγή (φωτοβολταϊκά)

Υδροηλεκτρική: Υδατοπτώσεις (μικρά υδροηλεκτρικά έργα)

Παλίρροια

Κυματισμός

Ωκεανός (διαφορά θερμοκρασίας)

Βιομάζα: Απόβλητα βιομηχανικού ξύλου, τροφίμων, ζάχαρης

και ζωοτροφών

Γεωθερμική: Θερμικές εφαρμογές στην ηλεκτροπαραγωγή

Ώριμες τεχνοοικονομικά για την ηλεκτροπαραγωγή είναι η αιολική ενέργεια, τα υδροηλεκτρικά έργα και η γεωθερμία. Τώρα τελευταία και κάτω από συγκεκριμένους όρους μπορεί να γίνει βιώσιμη τεχνοοικονομική ηλεκτροπαραγωγή από τα φωτοβολταϊκά.

Πλεονεκτήματα:

1. Τεχνολογικά: Είναι φιλικές προς το περιβάλλον (δεν παράγουν απόβλητα)

Είναι ανεξάντλητες σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα

2. Κοινωνικοοικονομικά: Εναλλακτική πρόταση στην οικονομία του πετρελαίου

Ευέλικτες εφαρμογές γιατί μπορούν να παραχθούν

τοπικά.

3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση διατείνεται ότι αν επιτευχθούν οι στόχοι του 2020, θα δημιουργηθούν 500.000 θέσεις εργασίας.

Ο κος Γιακουμής θεωρεί ότι ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ο σημαντικότερος στη χωροθέτηση και λειτουργία των ΑΠΕ στα νησιά μας γιατί κάθε νησί είναι σε διαφορετικό στάδιο ανάπτυξης και έχει διαφορετικές οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες.

Υπάρχουν νησιά με πολύ μεγάλες τουριστικές υποδομές και επενδύσεις, οι τοπικές κοινωνίες των οποίων δεν επιθυμούν την παραγωγή ρεύματος από ΑΠΕ πέρα από την κάλυψη των αναγκαίων για την ηλεκτροδότηση των νησιών αυτών.

Ενώ κάποια άλλα μπορεί να αντιμετωπίσουν την παραγωγή και πώληση της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ως εργαλείο ήπιας οικονομικής ανάπτυξης με την προϋπόθεση πάντα ότι η τοπική κοινωνία θα λαμβάνει ένα σημαντικό μέρος από την πώληση του ρεύματος.

Η κλιματική αλλαγή θα αναγκάσει αρκετά από τα νησιά των Κυκλάδων να δημιουργήσουν μονάδες αφαλάτωσης προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους σε νερό. Οι μονάδες αυτές είναι εξαιρετικά ενεργοβόρες και θα οδηγήσουν στη λύση των ΑΠΕ.

Η Τοπική Αρχή, ως η μόνη που γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου πρέπει να διαβουλευτεί με τις τοπικές κοινωνίες και να εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανάπτυξης ανά νησί, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις και να διασφαλιστεί η κοινωνική συναίνεση στην ανάπτυξη μιας τόσο φιλικής προς το περιβάλλον τεχνολογίας.

Το κάθε νησί θα πρέπει να παράγει το ρεύμα που χρειάζεται.

Για τη Νάξο, στο παρελθόν έχουμε υπάρξει πρωτοπόροι. Παράδειγμα το πρόγραμμα διαχείρισης του νερού και προστασίας από τη διάβρωση, που εφαρμόστηκε το 1992 στην Απείρανθο με απευθείας ευρωπαϊκό πρόγραμμα.

Μπορούμε να ξαναγίνουμε πρωτοπόροι και να θέσουμε ως στόχο η Νάξος να γίνει το πρώτο ενεργειακά αυτόνομο νησί τους Αιγαίου.

Για να γίνει αυτό, όπως είπε αργότερα απαντώντας σε σχετική ερώτηση, χρειάζονται 25 ανεμογεννήτριες, τα μικρά φωτοβολταϊκά που έχουν ήδη, εγκριθεί και η εκμετάλλευση του βιοαερίου από το ΧΥΤΑ, που θα δημιουργηθεί. Θα βρίσκεται σε εφεδρεία και το εργοστάσιο της Πάρου.

Ο Βασίλης Θεωνάς, Φυσικός, εκπονητής μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων επικεντρώθηκε στην αιολική ενέργεια.

Παρουσίασε τα βήματα στησίματος αιολικών σταθμών παραγωγής ενέργειας:

Εντοπισμός θέσης (αποτύπωση αιολικού δυναμικού). Τοποθέτηση ανεμολογικού ιστού (μέτρηση για ένα έτος).

Δημιουργούνται χάρτες, στους οποίους αποτυπώνεται η μέση ταχύτητα του ανέμου.

Γίνεται η πρώτη αξιολόγηση της θέσης για στήσιμο αιολικού σταθμού παραγωγής ενέργειας.

Ο φορέας υλοποίησης θα επιλέξει ανεμογεννήτρια από το εμπόριο (ελληνική δεν υπάρχει).

Η τυπική ανεμογεννήτρια, 2 MW, σύμφωνα με την εξισορρόπηση υπολογισμών της νομοθεσίας, έχει διάμετρο 82 μέτρων και σαρώνει πάνω από 5 στρέμματα. Βγαίνει σε πύργο, που ο χαμηλότερος είναι 78 μέτρα και φτάνει τα 138. Σαφώς πολύ μεγαλύτερη από αυτές που έχουν τοποθετηθεί στο αιολικό πάρκο Κορώνου.

Αφού επιλεγεί η κατάλληλη ανεμογεννήτρια, βάσει και άλλων χαρακτηριστικών, εντοπίζονται κάποιες θέσεις, εν δυνάμει κατάλληλες γύρω από τον ανεμολογικό ιστό και γίνεται ο υπολογισμός της ενέργειας για το συγκεκριμένο έργο, δηλαδή πόση ενέργεια θα αποδίδει σε βάθος ενός χρόνου.

Στη συνέχεια ο κος Θεωνάς έκανε αναφορά στα κριτήρια χωροθέτησης αιολικού σταθμού και στάθηκε στο δίκτυο μεταφοράς παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, την οποία

Χαρακτήρισε σημαντική παράμετρο γιατί πολλές φορές οι επιπτώσεις από το δίκτυο μεταφοράς παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας είναι μεγαλύτερες και από τις επιπτώσεςι του αιολικού σταθμού.

Ενδείκνυται να χρησιμοποιείτε διαδρομή παράλληλη των υφιστάμενων δρόμων και όχι να κατεβαίνουν τις βουνοπλαγιές οι κολώνες ή οι πυλώνες μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Επίσης αναφέρθηκε στις θεσμοθετημένες αποστάσεις, οι οποίες για τα νησιά είναι:

• Να μην είναι πάνω από 10 χιλιόμετρα από τον πλησιέστερο δρόμο.
• Να μην είναι μακριά από το δίκτυο μέσης ή χαμηλής τάσης.
• Η μία ανεμογεννήτρια να απέχει από την άλλη 2 ½ διαμέτρους.
• Να απέχει 1.500 μέτρα από την ακτή κολύμβησης
• Από αρχαιολογικούς χώρους με ζώνη προστασίας Α και κηρυγμένα πολιτιστικά μνημεία και ιστορικούς τόπους επτά διαμέτρους
• Από οικισμούς δυναμικούς, τουριστικούς, κ.λ.π. 1.000 μέτρα
• Από παραδοσιακούς οικισμούς 1.500 μέτρα
• Από λοιπούς οικισμούς (μικρούς, κ.λ.π.) 500 μέτρα
• Από περιοχές οργανωμένης δόμησης πρώτης ή δεύτερης κατοικίας 1.000 μέτρα.
• Από μονές 500 μέτρα.
• Από νόμιμη μεμονωμένη κατοικία θεσμοθετείται ότι το ελάχιστο επίπεδο θορύβου που θα φτάνει στο παράθυρο θα είναι κάτω από 40 ντεσιμπέλ.
• Από οδοποιία, κτηνοτροφικές μονάδες, ιχθυοκαλλιέργεια 1 ½ φορά τη διάμετρο της ανεμογεννήτριας.
• Από τουριστικές περιοχές τρία χιλιόμετρα.

Θεσμοθετούνται και μια σειρά άλλων κριτηρίων για την ένταξη του σταθμού στο τοπίο (οπτική αισθητική όχληση). Έχει μπει μια ακτίνα ελέγχου για τις επιπτώσεις γύρω από το σταθμό (αρχαιολογικοί χώροι, τουριστικές μονάδες, κ.λ.π.).

Για παράδειγμα για τα κατοικημένα νησιά στους αρχαιολογικούς χώρους δημιουργείται μια ακτίνα έξι χιλιομέτρων, όπου οριοθετούνται τρεις εσωτερικές ζώνες και μέσα σ’ αυτές επιτρέπει ένα συγκεκριμένο αριθμό ανεμογεννητριών:

1^η ζώνη καμία ανεμογεννήτρια

2^η ζώνη 2 ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο

3^η ζώνη 4 ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο

Δεύτερο κριτήριο η γωνία οπτικής κάλυψης. Δεν μπορεί να είναι πάνω από 15 % του ορίζοντα (360^ο ) κατειλημμένο το μάτι σου από ανεμογεννήτριες.

Ειδικότερα κριτήρια για νησιά: τυπική ανεμογεννήτρια διαμέτρους 85 μέτρων, επιφάνεια κατάληψης λίγο λιγότερο από 76 στρέμματα, ισχύς 2 MW.

Κριτήρια ποσοστού κατάληψης 4% του ΟΤΑ. Για τη Νάξο το ποσό είναι 229 ανεμογεννήτριες με διάμετρο 85 μέτρα (αν ήταν σαν της Κορώνου θα ήταν περίπου 440).

Επιτρέπεται να εγκατασταθούν σε κάθε νησί συνολικά τόσα MW όσο η διπλάσια ζήτηση αιχμής με ορίζοντα δεκαετίας.

Είναι υποχρέωση της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) να ενημερώνει για τις εξελίξεις στον τομέα αυτό. Τον Ιούνιο του περασμένου έτους είχαμε στο δήμο Δρυμαλίας τις ανεμογεννήτριες στην Κόρωνο, 5,51 ισοδύναμες με άδεια παραγωγής και στο δήμο Νάξου, στη Γαλήνη, 1,04.

Το Οκτώβριο του 2009 αλλάζει το αποτέλεσμα και εμφανίζονται να προχωρούν κάποια πάρκα τη διαδικασία αξιολόγησης. Έχει διαβιβαστεί η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων στη Διεύθυνση περιβάλλοντος και χωροταξίας της Περιφέρειας ή του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Είναι στη διαδικασία αδειοδότησης μία ανεμογεννήτρια στον Άγιο Θαλλέλαιο, 7,2 MW στο Μαυροβούνι, 36 στην περιοχή Μονής – Απεράθου, 36 στην Νοτιοανατολική Νάξο (Καβαλάρης), 36 στις κορυφές Ξηρόκαστρο - Βουρλάς.

(Από αυτές τις προτάσεις οι τρεις είναι από τον όμιλο Κοπελούζου).

Μετά ο κος Θεωνάς παρουσίασε τις επιπτώσεις των αιολικών πάρκων στη φάση κατασκευής:

• Οδοποιία πρόσβασης
• Εσωτερική οδοποιία διασύνδεσης της μιας ανεμογεννήτριας με την άλλη
• Θεμελίωση Α/Γ (θεμέλια 450 κυβικών), (θεμελίωση στη θάλασσα με μονοπάσαλο ή τρεις πασσάλους χωρίς σκυρόδεμα μέχρι 20 μέτρα βάθος).
• Αναμόρφωση πλατώματος ανέγερσης Α/Γ.
• Διάταξη δικτύου μεταφοράς της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το σημείο σύνδεσης με το δίκτυο ή το σύστημα.

Μια Α/Γ 85 μέτρων με πτερύγιο 40 μέτρων χρειάζεται:

• Ωφέλιμο εύρος καταστρώματος οδού 4,0 μέτρα
• Εύρος ζώνης διέλευσης οχημάτων σε καμπύλες 5.5 μέτρα
• Ενεργό ύψος ζώνης διέλευσης οχημάτων 4.6 μέτρα
• Ελάχιστη εξωτερική ακτίνα καμπυλότητας σε στροφές 28 μέτρα
• Μέγιστη αποδεκτή κλίση σε χωμάτινη οδό 7%
• Μέγιστη αποδεκτή κλίση σε ασφάλτινη οδό 12%
• Εύρος ζώνης εκχέρσωσης για τα μεταφορικά οχήματα 12 μέτρα
• Μέγιστη ανοχή φορτίου ανά άξονα οχήματος 12 τόνοι
• Μέγιστο φορτίο 120 τόνοι

Επιπτώσεις στη φάση λειτουργίας:

• Εκπεμπόμενος θόρυβος (τύπος μηχανής , ύψος πυλώνα, ταχύτητα ανέμου)
• Εναλλασσόμενη φωτοσκίαση – στοβοσκοπικό φαινόμενο
• Αισθητική όχληση
• Πρόσκρουση πτηνών στους ρότορες των Α/Γ και στους πυλώνες του δικτύου Υ.Τ.
• Ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές σε ραντάρ και δίκτυα τηλεπικοινωνίας.

Ο Βασίλης Θεωνάς δήλωσε υπέρ της αιολικής ενέργειας και θεωρεί ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει τον εν δυνάμει υπαρκτό εθνικό φυσικό πλούτο. Δεν πρέπει να είμαστε εξαρτώμενοι από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Αυτό που χρειάζεται, σύμφωνα με τον κο Θεωνά, είναι σωστός σχεδιασμός και όχι γιγάντωση. Δεν είναι, βρήκαμε ένα σημείο, που φυσάει ο καλός αέρας και βάζουμε 20, 30 μεγάλες Α/Γ. Μπορούν να μπουν τρεις πιο μικρές. Η οικονομία κλίμακος στο σχεδιασμό ενός έργου είναι πάντοτε σημαντική. Μη θαρρείτε ότι αν μπουν πολλές και μεγάλες Α/Γ σ’ ένα χώρο θα αυξηθούν τα έσοδα ιδιαίτερα. Υπάρχει ένα κρίσιμο όριο που όταν γιγαντώνεις η απόδοση πέφτει. Μπορούμε να έχουμε και ανάπτυξη αιολικών σταθμών σε μια περιοχή, πάντα υπό το πρίσμα να μην υπάρχουν οχλήσεις στις τοπικές κοινωνίες, να μην καταστρέφονται κομμάτια του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής και με τη δυνατότητα μέρος των εσόδων να έρχεται απευθείας στις τοπικές κοινωνίες και όχι να πηγαίνει στις ούτως ή άλλως φουσκωμένες τσέπες.

Ο Αλέξανδρος Μαβής, βιοτεχνολόγος, περιβαλλοντολόγος ξεκίνησε την εισήγησή του κάνοντας μια αναφορά στο δίκτυο Αιγαίου, στο οποίο είναι και πρόεδρος.

Τόνισε ότι δεν διαφωνεί με την αιολική ενέργεια ως έννοια αλλά με τη στρεβλή πρόταση του ελληνικού δημοσίου.

Συμφωνεί με τη χρήση των Α/Γ για αφαλάτωση, σε μικρή κλίμακα, για οικιακή χρήση.

Πιστεύει ότι η ιστορία με τα αιολικά ξεκίνησε όταν οι εταιρείες άρχισαν να ψάχνουν περιοχές με αιολικό δυναμικό. Άλλοτε με επιστημονικό τρόπο (ανεμολογικό ιστό) και άλλοτε στα κουτουρού (αεροφωτογραφίες, κ.λ.π.).

Όταν το ΣτΕ άρχισε να ακυρώνει αποφάσεις ελλείψει γενικού σχεδιασμού ήρθε η προηγούμενη κυβέρνηση και έφτιαξε ειδικό χωροταξικό νόμο για τις ΑΠΕ, ο οποίος μπήκε σε διαβούλευση. Κατατέθηκαν πολλές προτάσεις (110 κείμενα). Το Υπουργείο έκανε αλλαγές χειρότερες του πρώτου κειμένου.

Για τις προτάσεις της Νάξου τα μεγάλα αιολικά πάρκα υποδηλώνουν διασύνδεση με καλώδιο. Καταλαβαίνουμε ότι το καλώδιο μπαίνει για να πάρει κι όχι να φέρει ρεύμα.

Επιταχύνονται πράγματα, που γίνονται χωρίς σχεδιασμό άρα με στρεβλό τρόπο.

Πάνω από 850 κείμενα έχουν κατατεθεί για το νέο σχέδιο νόμου. Αυτό δείχνει ένα σημαντικό προβληματισμό. Έχει δεσμευτεί η σημερινή κυβέρνηση να «βγάλει» ένα καινούργιο βελτιωμένο. Μόνο η Greenpeace έχει μείνει υπέρ για αυτό που πάει να γίνει.

Συνεχίζοντας προσθέτει: Ερχόμαστε να εφαρμόσουμε μια βοριοευρωπαϊκή τεχνολογία, πολλά χρόνια αργότερα. Η Γερμανία έχει περίπου 20.000 Α/Γ. Μας βάζουν σε ανησυχίες οι αμφισβητήσεις από το 1998. Επιστήμονες της Γερμανίας υπογράφουν ένα μανιφέστο που λέει ότι η αιολική ενέργεια δεν είναι λύση για την κλιματική αλλαγή, είναι συμπληρωματική και πανάκριβη μορφή τεχνολογίας κι αν οι επιδοτήσεις επενδύονταν αλλού θα είχαν μεγαλύτερο αποτέλεσμα.

Μεγάλο Γερμανικό περιοδικό σε 16σέλιδο αφιέρωμα στο θέμα γράφει για το κόλπο του αιώνα. Τόσες Α/Γ και δεν έχει κλείσει ούτε ένας σταθμός παραγωγής ρεύματος.

Αφού η Γερμανία, με τόσο βιομηχανικό όφελος, μαζικά παραπονιέται ότι δεν προσφέρουν τίποτα, μοιάζουν ύποπτα. Όπως κλείνουν συμφωνίες για φρεγάτες και μιράζ ή ό,τι άλλο έχουν κλείσει για Α/Γ και πρέπει να τις βάλουμε γρήγορα. Η επίσπευση οδηγεί σ’ ένα στραβό δρόμο.

Η κατανάλωση δεν μειώνεται. Υπάρχει ένας διεθνής οργανισμός ενέργειας, που παρακολουθεί την υλοποίηση προγραμμάτων εξοικονόμησης.

Για 30 χρόνια (1975 – 2005) η Ελλάδα εισέπραττε χρήματα για εξοικονόμηση ενέργειας και ο δείκτης ήταν στο –5. Παίρναμε λεφτά για εξοικονόμηση και ξοδεύαμε και 5% παραπάνω. Άλλες χώρες εξοικονόμησαν 56%.

Δεν μπορούμε να βλέπουμε μια Α/Γ να γυρίζει και να θεωρούμε ότι μπορούμε να καταναλώνουμε περισσότερο ρεύμα. Είναι συμπληρωματικό. Η Κίνα και η Ινδία ανοίγουν ένα σταθμό με κάρβουνο την εβδομάδα.

Δε σημαίνει ότι δε θα προσπαθήσουμε αλλά ενταγμένο σε μια συνολική στρατηγική.

Ο τομέας των οικοδομών, για παράδειγμα (3.500 περίπου οικοδομές το χρόνο στις Κυκλάδες). Εξοικονομούμε από τα μονωμένα κτίρια, βιοκλιματικά, συστήματα χρήσης εδάφους, κ.λ.π.) Είναι υποκριτικό να πιστεύουμε ότι η αιολική ενέργεια θα μας λύσει το πρόβλημα αν δεν έχουμε κάνει κάποια βασικά βήματα.

Έχουμε το τοπίο. Η κορυφογραμμή, στην οποία απαγορεύεται η δόμηση δεν μπορεί να μην προστατεύεται από την κατασκευή του μισού πύργου του Άιφελ.

Η βιοποικιλότητα , που έχει μείνει, είναι στα ψηλά μέρη. Καταλύουμε, λοιπόν, τα τελευταία οχυρά. Τεράστιο διακύβευμα στο τοπίο, στη βιοποικιλότητα, απαξίωση ακινήτων γύρω από τα πάρκα, παρεμβολές ραντάρ.

Αυτή τη στραβή πραγματικότητα που δημιουργήθηκε με τα ανεμολογικά δεδομένα να προσπαθήσουμε να την προσαρμόσουμε σε κοινωνικά, οικονομικά, οικολογικά πράγματα, που έχουν προτεραιότητα.

Αν δεν έχουμε μια στρατηγική, ένα συνολικό σχεδιασμό για το νησί, να ξέρουμε που βαδίζουμε ξεπερνάμε τα όρια και κάνουμε κάτι κακό. Σε 10 χρόνια θα το βλέπουμε ως λάθος επιλογή.

Μετά το τέλος των εισηγήσεων ακολούθησαν ερωτήσεις και προς τους τρεις ομιλητές. Κάποιες από αυτές αφορούσαν:

Την κλιματική αλλαγή, τον εκσυγχρονισμό των εργοστασίων παραγωγής ρεύματος, το αντιστάθμισμα της ζημιάς που θα υποστεί μια περιοχή (οι εταιρείες δηλώνουν λιγότερο από ένα χρόνο, είναι όμως λανθασμένο γιατί δεν λαμβάνουν υπόψη τους πολλά δεδομένα), το σχέδιο για δίκτυο διαχείρισης ηλεκτρικού δυναμικού (για να πετύχουμε το 20% πρέπει να εγκαταστήσουμε περισσότερες από 2.500 Α/Γ εκτός των φωτοβολταϊκών), επιρροή του υδροφόρου ορίζοντα (από τα λάδια μηχανών, αν και έχει προβλεφτεί ειδικό δοχείο, απαξίωση της γης, ρήγμα στο έδαφος), πόσα χρόνια ζωής έχουν οι Α/Γ (20 – 25 χρόνια, μετά είναι υποχρεωμένη η εταιρεία να τις πάρει. Η βάση θα μείνει και θα τοποθετηθεί άλλη μηχανή), τι εγκρίσεις χρειάζονται για την τοποθέτηση ανεμολογικού ιστού (γνωμοδότηση κτηματικής υπηρεσίας και του Δημοτικού Συμβουλίου, αν μπαίνει σε ζώνη αρχαιολογική χρειάζεται έγκριση από την αρχαιολογική υπηρεσία), αν έχει γίνει χαρτογράφηση του νησιού για να ξέρουμε που μπορεί ένας αιολικός σταθμός, αν υπάρχουν κίνητρα για φωτοβολταϊκά (δεν υπάρχουν επιδοτήσεις, ούτε κίνητρα), γιατί δεν έχουν προωθηθεί οι άλλες ΑΠΕ (ώριμες μόνο οι Α/Γ η υδροηλεκτρική κι η γεωθερμία. Τα φωτοβολταϊκά έχουν χαμηλή απόδοση, είναι στο σημείο που ήταν οι Α/Γ 15 χρόνια πριν).

Ελπίζουμε πως με την διοργάνωση αυτή καταφέραμε να συνεισφέρουμε στην ενημέρωση και στον προβληματισμό γι’ αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα.

Πιστεύουμε πως πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι και ενεργοί για να μπορέσουμε να αντιταχθούμε στις επιλογές αυτών που σχεδιάζουν το μέλλον χωρίς να λαμβάνουν υπόψή τους το περιβάλλον, τη φέρουσα ικανότητα, αλλά και τις ανάγκες μας.

Θα συνεχίσουμε να συμβάλουμε στην ενημέρωση για το θέμα αυτό και για ό,τι άλλο αφορά τον τόπο μας γιατί θεωρούμε πως είναι δικαίωμα και υποχρέωση του καθενός μας να συμμετέχει στις λήψεις ουσιαστικών αποφάσεων που σχετίζονται με τη ζωή του και το μέλλον του.